Duane Keiser, Bikes
Έχουνε πάψει να περνούν
από τις μέρες μου ποδήλατα.
Αυτά τα ωραία
των σχοινοβατών
των νέων αγοριών που μικρή
ερωτεύτηκα.
Χάθηκαν τα απογευματινά
ποδήλατα της προκυμαίας.
Ποιος θα με μάθει ισορροπία
με το γνωστό κόλπο – που
πάντα καταφέρνει ωστόσο
να σε ξεγελά
πως σε κρατά
είναι πίσω σου
δεν θα πέσεις.
Κι όταν πάρεις φορά και
νομίζεις ότι πετάς
μια κρύα ανάσα στη ραχοκοκκαλιά
μια γλυψιά ανασφάλειας
σε κρυώνει.
Γυρνάς. Δεν είναι πια
το ωραίο αγόρι να κρατά
το ποδήλατο.
Η αρχή του κόσμου.
Ελευθερία Σαπουντζή, Σε χρόνο αιωνίως ενεστώτα, 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου